Selecteer een pagina

Maya Fridman

28 januari 2024

Aanvang: 12:15

   Maya Fridman, geboren in 1989 in Moskou, Rusland, is een getalenteerde jonge artieste die in Nederland woont.

Vanaf haar vroege jaren dat zij cello speelde, werd Maya erkend als een wonderkind en werd zij onder de hoede genomen van de stichting van Yuri Bashmet, waar zij deelnam aan verschillende TV- en radioprogramma’s. Tijdens haar studie aan het Moscow State College of Music vernoemd naar Alfred Schnittke, werd zij bekroond als Eerste Prijswinnaar in het Internationaal Festival van Slavische Muziek naast vele andere gerenommeerde prijzen.
In 2010 werd Maya toegelaten aan het Conservatorium van Amsterdam waar ze studeerde bij professor Dmitry Ferschtman. Hier heeft ze op 10 juni in 2016 haar master met de hoogste onderscheiding, Cum Laude, succesvol afgerond.

Musicus, medium, priesteres. Voor Maya Fridman (1989) betekenen deze woorden nagenoeg hetzelfde. Muziek is magie, vindt ze. En als uitvoerder neemt ze het publiek graag mee naar die andere, magische wereld. Zo maakt ze van elk concert een bijna religieus ritueel.

Welbeschouwd zijn er twee Maya’s. De klassieke Maya studeerde cello in Rusland en Nederland. Ze won in 2019 de Dutch Classical Talent Award, een betrouwbare graadmeter voor muzikaal meesterschap. Hier was een celliste die meer in haar mars had dan het geijkte repertoire. Ze kreeg een residentie aangeboden in de Utrechtse concertzaal TivoliVredenburg. Ook de festivals Gaudeamus en November Music gaven haar de vrije teugel. Ze speelde cello en zong, prevelde en gilde, stak kaarsen aan en wekte geuren op.

En gaandeweg groeide er een tweede Maya: de alternatieve. Die schrijft als een singer-songwriter haar eigen tekst en muziek. In 2023 verscheen haar eerste alternatieve album, The Power of Indifference, op haar lijflabel TRPTK. Hoor hoe ze door verre muzikale streken dwaalt, van elektronica tot gothic en pop. Hoor hoe ze teksten fluistert als in een koortsdroom. Vraag haar die alternatieve wereld te beschrijven, en ze zegt: ‘duister…’

Maar ze keert de echte wereld niet de rug toe. Ze werkt bijvoorbeeld graag samen met andere kunstenaars. Dat kan een componist zijn als Jan-Peter de Graaff, van wie ze het celloconcert The Forest in April in première bracht. Of Tomoko Mukaiyama, de piano fashionista. Of LudoWic, een audiovisuele tovenaar.

En soms dringt de wereld met geweld haar leven binnen. Na de Russische aanval op Oekraïne organiseerde ze benefietconcerten. Ze richtte de stichting TRIDA op, voor hulp aan kunstenaars in nood. Daarnaast is er een Maya Fridman Foundation, voor avontuurlijke, multidisciplinaire projecten. En dan werkt ze ook nog aan een proefschrift. Onderwerp: de ritualisering van de concertpraktijk. Want alles vloeit samen bij Maya Fridman. Musicus, medium, priesteres.

 

Programma:

Johan Sebastian Bach:                              Cello Suite no. 1

Peteris Vasks:                                             Pianissimo

Wim Henderickx:                                       Sangita

Michael Gordon:                                        Light is Calling

 

Pauze

 

Plyve Kacha (arr. by Maya Fridman):      Ukrainian folks song

Johan Sebastian Bach:                              Cello Suite no. 2

Mohammad Fairouz:                                Kol Nidrei

Karen Tanaka:                                           The Songs of Songs

Giovanni Sollima:                                      Hell 1

 

FOTO: Brendon Heinst